Οι διαφαινόμενες ραγδαίες εξελίξεις (τεχνολογικές, πολιτικές, κοινωνικές) σε παγκόσμιο επίπεδο μοιραία επηρεάζουν τις διανθρώπινες σχέσεις (εργασιακές, κοινωνικές, πολιτισμικές), τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες.
Η προσπάθεια βάρβαρης επιβολής της παγκοσμιοποίησης στους λαούς δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη συνοχή των εθνικών και τοπικών κοινωνιών, καθώς επίσης και τις κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη.
Το «φάντασμα» του ΔΝΤ πλανάται πάνω από τη χώρα μας. Οι υπερεθνικοί οργανισμοί της παγκόσμιας άρχουσας τάξης προμηνύουν δυσοίωνες προοπτικές για τον ελληνικό λαό.
Η επίσημη ελληνική πολιτική σκηνή του μεταπολιτευτικού κύκλου «πνέει τα λοίσθια» κάτω από το βάρος των δυσμενών συνθηκών (που προαναφέρθηκαν) αλλά και της υπερσυγκεντρωτικής – πελατειακής λειτουργίας του ελληνικού κράτους και των κομμάτων.
Η σήψη, η διαφθορά, ο παρασιτισμός, η έλλειψη παραγωγής – εξαγωγών και ο χρεοβόρος δανεισμός είναι μερικά από τα συμπτώματα της καταρρέουσας μεταπολίτευσης.
Τα δύο μιζο-κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα από το 1974 μέχρι σήμερα έχουν την κύρια ευθύνη για την κατάντια της χώρας. Η αυτοκριτική όσων συμμετείχαν στον προηγούμενο κύκλο είναι το ελάχιστο που οφείλουν στον ελληνικό λαό. Η «αυτοαπόσυρσή» τους θα ήταν μια έντιμη στάση. Αλλιώς θα τους «αποσύρει» ο ελληνικός λαός. Στις δύσκολες αυτές μέρες που διανύουμε πρέπει όλοι εμείς οι ενεργοί πολίτες ν΄ αντισταθούμε. Οι τοπικές κοινωνίες (στους δήμους και τις περιφέρειες) πρέπει να συγκροτήσουν νέες πολιτικές οντότητες αυτοοργάνωσης και αντίστασης.
Στη δική μας περιοχή, στον νέο δήμο Σερβίων – Βελβεντού εκτός των προαναφερθέντων υπάρχει και μία επιπλέον ιδιαιτερότητα: Παρόλο που ζούμε σε μια προικισμένη από τη φύση περιοχή (όλη η παραλίμνια περιοχή με την ορεινή ενδοχώρα «ένθεν κακείθεν» του ποταμού) με πολλαπλές δυνατότητες ανάπτυξης και ευημερίας, δυστυχώς η ανικανότητα της απερχόμενης δημοτικής αρχής δεν κατάφερε να αξιοποιήσει επαρκώς τη «ΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΥΔΩΡ» του ιστορικού αυτού χώρου που βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ Άνω Μακεδονίας και Νότιας Ελλάδας.
Η δική μας αυτοδιοικητική κίνηση – πρωτοβουλία θέλει να προβληματίσει όλους τους αγνούς ενεργούς πολίτες, έτσι ώστε στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου, να επιλεγούν άνθρωποι ελεύθεροι, απαλλαγμένοι από τα κομματικά φέουδα και τις αγγυλώσεις. Επιθυμούμε να συμβάλλουμε στην επιλογή ανθρώπων «χρισμένων» από την τοπική κοινωνία και όχι από το «Αθηναϊκό Άστυ».
Η κίνησή μας αυτή επιθυμεί ν αγκαλιάσει όλους τους ελεύθερους ενεργούς πολίτες, ανεξάρτητα από τη διαφορετική πολιτική του αφετηρία, αρκεί να έχει τη βασική προϋπόθεση: «Αγάπη για τον τόπο μας» και όχι εκφραστές των αθηναικών μιζο-κομμάτων.
Έχουμε μεγάλο σεβασμό στους θεσμούς και τα κόμματα. Δυστυχώς όμως τα κόμματα αντί να είναι ναοί της δημοκρατίας, δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και κατάντησαν χώροι διαφθοράς (siemens, Βατοπέδι, Χρηματιστήριο κλπ)
Η απερχόμενη δημοτική αρχή και ίσως όλες των τελευταίων δεκαετιών (ίσως με λίγες εξαιρέσεις) ήταν ανεπαρκείς για να αναδείξουν τα προβλήματα αυτού του τόπου, (ΓΗ, ΥΔΩΡ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, παραγωγική ιστορία, κάλος του ορεινού όγκου κλπ) δέσμιες ίσως και του στρεβλού (Αθηναϊκού) μοντέλου ανάπτυξης.
Η δική μας προσπάθεια, φιλοδοξεί (πέρα από εκλογικές – αριθμητικές αναμετρήσεις) να έχει μια διαχρονική παρουσία, αναδεικνύοντας τα προβλήματα και τους προβληματισμούς που είναι διάχυτοι στην υπαρκτή κοινωνία μας.
Για μας η έννοια της ΤΟΠΙΚΟΤΗΤΑΣ (δεν έχει σχέση με τοπικισμούς) αποκτά ενδιαφέρον στις μέρες της ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ. Η αντίστασή μας στην ισοπεδωτική – ολοκληρωτική – νεοταξική παγκοσμιοποίηση θα έχει περιεχόμενο εάν αναδιατάξουμε τα χαρακτηριστικά της τοπικότητας (άλλο μοντέλο παραγωγής – κατανάλωσης – διασκέδασης – πολιτισμού) που έχουν σχέση με την ιστορία μας, την παράδοσή μας αυτή που επέζησε κάτω από δυσοίωνες καταστάσεις σκλαβιάς και καταπίεσης.
Το σύνθημά μας είναι λοιπόν ΠΑΝ-ΤΟΠΟΣ και τούτο μπορεί να υλοποιηθεί μέσα από την πλατιά – περιεκτική – συμμετοχική δημοκρατία. Τα υπαρκτά κόμματα είναι μέρος της παρακμιακής κατάστασης που κλείνει τον κύκλο της μεταπολίτευσης.
Το 1974 στην αρχή της μεταπολίτευσης το σύνθημα που επικρατούσε ήταν η απο-χουντοποίηση.
Στο τέλος της μεταπολίτευσης το σύνθημά μας πρέπει να είναι απο-κομματικοποίηση.
Τα σημερινά κόμματα (μη κόμματα) είναι αρχηγικά, συγκεντρωτικά, «νεκρά σώματα» χωρίς πολιτική
ζωή.
Είναι η εποχή των κινημάτων και των προσώπων ηθικής και αξιοπρέπειας.
(Το παρόν είναι σχέδιο διακήρυξης που θα διαμορφωθεί στη μαζική συνάντησή μας)Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας σου!
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος